Albums of the Week (6/52*)

(*) χρωστούμενο

The Belbury Poly
From An Ancient Star
Electronica
2009

Αυτός εδώ (==Jim Jupp, ο οποίος παίζει Heliotron, Fulmar 4000, Blenheim Percussor System, Monomouth Instruments KX50, The Norwich Performer, mouse organ, melodica, Theremin, psaltery, tape recorders, turntables, VHS recorder, oscillators & effects!!!) πατάει πολλά χρόνια πίσω και έρχεται από πολλά χρόνια μπροστά. Πέρα από την αισθητική της Ghost Box και από τις προσπάθειες των μουσικών δημοσιογράφων να χαρακτηρίσουν τον συγκεκριμένο ήχο ως "hauntology" ή "spooky electronica," αυτό που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι ο δίσκος φαίνεται ταυτόχρονα προσιτός και απροσδιόριστος, παιδικός και αφάνταστα εγκεφαλικός, νοσταλγικός και επιστημονική φαντασία μαζί. Μου θύμισε αρχαίους αιγυπτιακούς θεούς που ξυπνήσανε μέσα από μία stargate και πίστες του sega ή της nintendo που χανόμασταν μικροί, ολόκληρα απογεύματα. Ξεχωριστός δίσκος, από τους πραγματικά σπάνιους.

4,5/5

Αγαπημένα: From an ancient star, Widdershins, The hidden door (και όλα τα υπόλοιπα)



The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble
Mutations (EP)
Nu Jazz
2009













Πολύ καλό δισκάκι, ενδιάμεσο βήμα πριν τον δεύτερό τους δίσκο, ένα EP 9 τραγουδιών και 39 λεπτών, σκοτεινό και γλυκό ταυτόχρονα, με στοιχεία post rock, ambient και sample από τον Eraserhead!!! Μοιάζει με μουσική για λυρική ταινία επιστημονικής φαντασίας, που ακόμα δεν έχει γυριστεί. Δεν έχω να πω πολλά περισσότερα, όποιος ενδιαφέρεται για τις περιπέτειες της jazz στον 21ο αιώνα, πρέπει να το ακούσει.

4/5

Αγαπημένο: Shadows



Memory Cassete
The Hiss We Missed [EP, 2008]
Rewind While Sleepy [EP, 2009]
Indie Pop

Αγνή και αμόλυντη indie pop όπως την γνωρίσαμε πριν λίγα χρόνια και τώρα πια συναντάται πολύ δύσκολα. Δεν θα την βρείτε στα γνωστά στέκια, κι ας έγραψε για αυτήν ένα από τα πιο γνωστά blogs του πλανήτη. Δύο EP των 4 τραγουδιών το καθένα, μελωδικά, ρομαντικά και αθώα, όσο μελαγχολικά χρειάζεται ένα κυριακάτικο απόγευμα (καλή ώρα).

3,5/5

Αγαπημένο: Surfin


Emmy The Great
First Love
Singer/Songwriter, (anti-)folk
2009













Πάνω που έλεγα να ξεφύγω από την Lily Allen, να 'σου αυτή η Αγγλίδα να τραγουδάει για τον γκόμενό της που βλέπει όλη την ώρα τον Jack Bauer σε DVD του 24 και δεν ασχολείται μαζί της. Ευτυχώς όμως τα πράγματα με την Emma Lee Moss είναι καλύτερα, κι ας πρέπει να αλλάξει τίτλο/εξώφυλλο. Η μουσική φυσικά δεν διεκδικεί όσκαρ πρωτοτυπίας, αλλά οι στίχοι σε αποζημιώνουν, είτε διασκευάζοντας το Hallelujah του Cohen, είτε τραγουδώντας στο We almost had a baby: Well you didn’t stop, when I told you to stop / And there was a month when I wasn’t sure / If the next time I saw you out on the road / I’d have something to say, other than pay / All of the money that you owe. Ξέρω, θα μου πείτε, πόσες νέες αγγλίδες τραγουδίστριες μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο αυτί(?), ωστόσο το συγκεκριμένο ντεμπούτο φαίνεται αρκετά ελπιδοφόρο.

3,5/5

Αγαπημένο: We almost had a baby