Κόρε.Ύδρο. | Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του '78

Εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία / Εδώ τη λέξη "αμαρτία" / δε θα τη βρεις στα λεξικά
Εδώ το μόνο πεπρωμένο / είναι η ζωή με μυστικά

Ο καινούργιος δίσκος των Κόρε.Ύδρο. με τον τρυφερό και μυστήριο τίτλο Όλη η αλήθεια για τα παιδιά του '78 είναι η καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη τους δουλειά έως τώρα και σου θυμίζει απόλυτα δύο πράγματα. Το πρώτο, είναι η εποχή που ήσουν (ήμουν) παιδί, πήγαινες ακόμα στο λύκειο, σκαρφιζόσουν αστεία παρατσούκλια (όπως Κορε.σμένοι Υδρο.γονάθρακες) και παρακολουθούσες με θαυμασμό τις εκπλήξεις που σου παρουσίαζε η ζωή κάθε μέρα. Το δεύτερο, είναι η ζωή στην επαρχία, αυτό το γλυκόπικρο αίσθημα που τρέφεται με στίχους του Morrissey και ατέλειωτα κυριακάτικα απογεύματα.

Ειλικρινά δεν ξέρω πως μπορεί να ακούγονται π.χ. οι στίχοι του τραγουδιού Πρωινή διερώτηση (για να μην κάθομαι άνεργος) σε κάποιον που μεγάλωσε στην Αθήνα: "Αράχνες στο κρεβάτι μου, γυναίκες το πρωί να ψιθυρίζουν: --δε δουλεύει αυτός; γιατί ξυπνάει τόσο αργά; έχει ο πατέρας του λεφτά; --μπα... --η μάνα του δε λέει πολλά... --εμένα ο μεγάλος έπιακε δουλειά στην α τράπεζα και ο μικρός δουλεύει εποχιακός στην πυροσβεστική -έπιακα ένα βουλευτή --και ο δικός μου είναι διορισμένος στην αθήνα, στο υπουργείο, κι άλλος μόλις άνοιξε εδώ δικό του φροντιστήριο και το πάσχα αρραβωνιάζεται και θα 'ρθουν τα πεθερικά με τη νύφη από τα γιάννενα, πολύ καλή οικογένεια. δοξάζω τον άι-σπυρίδωνα που έβγαλα καλά παιδιά. σπουδάσανε, τελειώσανε και το στρατιωτικό τους κανονικά το κάμανε κι αμέσως πιάκανε δουλειά -θα μεγαλώσουνε παιδιά... με το κεφάλι του ψηλά ο κακομοίρης ο άντρας μου κι εγώ βασανιστήκαμε για να τα μεγαλώσουμε. δεν θέλουμε άλλο τίποτα -να βγάλουνε καλά παιδιά, να βγάλουνε κι αυτά λεφτα, να μη μιλάει κανείς γι' αυτά... κι αν μας έχει ο θεός καλά, μακάρι να δούμε και δισέγγονα και ωραία να πεθάνουμε, τι άλλο να γνωρίσουμε μετά;"... (via)

Πέραν αυτού, η βελτίωση σε όλους τους τομείς είναι εμφανής κι ας μην έχουμε έδώ κάποιο τραγούδι που να ξεχωρίζει (η Πικρή ΖωήΓεύση πάντως -που ακούγεται και στο myspace της μπάντας- μπορεί να θεωρηθεί ως ένα μικρό single, αλλά εμένα το αγαπημένο μου είναι το Εδώ μιλάνε για λατρεία). Οι επιρροές από Smiths, Magnetic Fields κ.α. εξακολουθούν να μην κρύβονται, αλλά είναι άστοχο να μιλήσει κανείς για αντιγραφή ή/και μεταγραφή. Αυτά, όπως και οι εμπειρίες που περιέγραφα παραπάνω, μπορούν να θεωρηθούν συστατικά τα οποία χρησιμοποιούνται μαζί με άλλα για να βγει το τελικό αποτέλεσμα.

Για άλλη μία φορά, οι στίχοι κλέβουν την παράσταση και χρειάζεται να τους προσέξει κανείς για να αποκρυπτογραφήσει το μουσικό σύμπαν των ΚΥ. Από το εξαιρετικό Χωρίς Επίκληση (που ξεκινά τρυφερά, συνεχίζει με ένταση και κορυφώνεται με... μπουζούκι στο τέλος!!!) ως το συγκινητικό 13 μήνες σε 3 λεπτά και από χαρακτηριστικό Π+Μ=Κ-Μ ως το σουρεαλιστικό Πάσχα στο ψυχιατρείο, όλα τα στιχάκια έχουν κάτι να σου πουν. Ακόμα και το ντουέτο Όταν είμαι μαζί σου/Όταν είσαι μαζί μου που ξεκινά αδιάφορα, εξελίσσεται απρόσμενα σε οργανωμένο μουσικό σχέδιο. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι' αυτά τα τραγούδια, που τα ερωτεύτηκα από την πρώτη ακρόαση, θα ήταν όμως φλύαρο, έτσι θα αρκεστώ στην απλή προτροπή: ακούστε τα, έστω και με τη μισή φροντίδα απ' όση γράφτηκαν, και θα νιώσετε πολλά οικεία συναισθήματα.

Δεν ξέρω ποια είναι η μουσική αξία ενός τέτοιου δίσκου σήμερα. Μπορεί και να μην είναι μεγάλη, αλλά αυτό δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου. Εδώ δεν είναι μια απλή επαρχία... Η σχέση μας με την μουσική είναι πάνω απ' όλα βιωματική.

Αγαπημένα: Εδώ μιλάνε για λατρεία, Χωρίς επίκληση, Π+Μ=Κ-Μ, Πάσχα στο ψυχιατρείο

koreydro.gr

*Με ενοχλεί λίγο η αυτοσαρκαστική και συνάμα ύποπτη και επίμονη αναφορά του συγκροτήματος στις -σχεδόν αποκλειστικά θετικές- κριτικές του τύπου, αλλά το αντιμετωπίζω ως απωθημένο για τα πρώτα χρόνια που δεν τους ανέφερε κανείς. Για την ώρα τουλάχιστον.

//ακρόαση: Φθηνή Ποπ για την Ελίτ [+σχόλιο] // 2η θέση στους δίσκους της χρονιάς του 2006