3 Μαΐου 2009

A book, a movie and an old record (17/52)

Τομ Ρόμπινς
Ο Χορός των 7 Πέπλων
1990
ΑΙΟΛΟΣ














"Τι άλλο είναι η πολιτική, στο κάτω κάτω, αν όχι η μανιακή ανάγκη των πολιτικών να ελέγχουν αντικείμενα και να παίρνουν αποφάσεις για άλλους ανθρώπους; Η ελευθερία, το αντίθετο της ιδιοκτησίας και του ελέγχου, δεν μπορεί να προέλθει από την πολιτική δράση, είτε στις κάλπες είτε στα οδοφράγματα, αλλά μάλλον στηρίζεται σε μια ορισμένη στάση, μια νοοτροπία. Αν μπορεί να προέλθει από κάτι, αυτό το κάτι είναι η αστειότητα, η έλλειψη σοβαρότητας. [..] Η αληθινή ελευθερία είναι μια εσωτερική κατάσταση που δεν διέπεται από τις αλητείες της πολιτικής. Η ελευθερία δεν είναι αντικείμενο για να μπορεί να γίνει κτήμα ή ιδιοκτησία κανενός. Επομένως, για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν μπορεί κανείς να σφετεριστεί την ελευθερία, ούτε να τη θέσει υπό έλεγχο. Μπορεί όμως κάποιος να την απαρνηθεί. [..] Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον[..] μπορεί να πέσει το πέπλο που επιτρέπει τις πολιτικές σκοπιμότητες (που είναι συνήθως εφήμερες, συχνά βλακώδεις και τις περισσότερες φορές διεφθαρμένες) να εμφανίζονται σαν διαχρονικές παγκόσμιες εκφράσεις της ελευθεριας, της αρετής και της λογικής. Τότε οι νέοι μπορεί να γίνουν εκλεκτικοί ως προς τις "ελευθερίες" που δέχονται να υπερασπίσουν, σώζοντας έτσι την ψυχή τους και -αν είναι αρκετά γρήγοροι στο μυαλό και στα πόδια- σώζοντας και το σώμα τους." (via)

Έχω την αίσθηση πως ο Ρόμπινς, μαζί με 2-3 άλλους, δεν γράφει βιβλία -κάνει επανάσταση.

ενδιαφέρον

ΝΕΟ: Κυκλοφόρησε (στα αγγλικά) το νέο του βιβλίο, B is for Beer




BBC Horizon
The Secret Life of Your Bodyclock.
Ντοκιμαντέρ
2009









Ένα πρόσφατο επεισόδιο αυτής της εκπληκτικής σειράς ντοκιμαντέρ του BBC, που αποδεικνείει περίτρανα ότι το είδος μπορεί να είναι σαφές και ενδιαφέρον, χωρίς να χάνει την εγκυρότητά του. Τα ερωτήματα που αφορούν το βιολογικό μας ρολόι (το οποιο πρόσφατα ανακαλύφθηκε και χαρτογραφήθηκε επίσημα στον εγκέφαλό μας) δεν είναι και λίγα: γιατί τα παιδιά δυσκολεύονται να ξυπνήσουν το πρωί; Είναι σωστό που τα σχολεία ξεκινούν μάθημα τόσο νωρίς; (εκείνο που δεν λέει το ντοκιμαντέρ είναι βέβαια ότι τα σχολεία φτιάχτηκαν για να έχουν οι γονείς κάπου να πετάνε τα παιδιά τους και να ξεμπερδεύουν μ' αυτά, για τη μισή τουλάχιστον μέρα) .Πότε πρέπει να τρώμε, να κοιμόμαστε, να κάνουμε γυμναστική; Σεξ; Πότε είναι καλύτερο για τον οργανισμό μας να πίνουμε αλκοόλ; Απαντήσεις σ' αυτά και άλλα πολλά μέσα σε λιγότερο από μία ώρα... Με κάτι τέτοια γίνεται σαφές γιατί το BBC είναι αυτό που είναι.

Body clock
Horizon




Miles Davis
Tutu
Jazz Fusion, Smooth Jazz
1986














Τολμηρό αριστούργημα ή απογοήτευση; Δίσκος του Miles ή του Marcus Miller; Και ποιος είναι αυτός ο -πώς τον λένε είπαμε;- Prince; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα από το μακρινό 1986... Ο Miles Davis είχε αφοσιωθεί στο χτίσιμο μιας γέφυρας προς τη μεριά της pop, με άλμπουμ σαν τo "Tutu" (1986) και το κύκνειο άσμα του, αν αναλογιστεί κανείς ότι προς το τέλος της καριέρας και της ζωής του (πέθανε από πνευμονία και καρδιακή προσβολή στις 28 Σεπτεμβρίου του 1991), τη μεταθανάτια κυκλοφορία "Doo-Bop" (1992). Θέλοντας να υπογραμμίσει, θα έλεγε κανείς, την επιλογή του αυτή, ο Davis ξεκινά το πρόγραμμα της βραδιάς με μια διασκευή στο "Human Nature" του Michael Jackson, και συνεχίζει με επιλογές λιγότερο διαχυτικές, όπως το "New Blues" σε ρυθμό 9/8, η ενδοσκοπική fusion μπαλάντα "Mr Pastorious" ή το δημοφιλές "Tutu", ρεπερτόριο που αναδεικνύει το λυρικό, μελωδικό του ύφος στην ερμηνεία της τρομπέτας, με ήχο περισσότερο προσωπικό και ενδόμυχο. Παρ΄ ότι σύντομα σε διάρκεια, τα αποσπάσματα της συνέντευξής του, που εμφανίζονται ανάμεσα στα τραγούδια, παρουσιάζουν ψήγματα της καλλιτεχνικής και προσωπικής φιλοσοφίας του Davis, ο εξεταστικός φακός του οποίου εστιάζει σε θέματα όπως τα μέσα ενημέρωσης, ο ήχος του, η φιλία, η φήμη. Όλη η ζωή του Miles Davis στηριζόταν στο να δημιουργεί κάτι και να το παρουσιάζει στο κοινό. Δοκίμασε τις δυνάμεις και τη φαντασία του σε διάφορες τεχνοτροπίες, στιλιστικές επινοήσεις και ηχητικές δημιουργίες με μια ακαταπόνητη ενέργεια, που όμοιά της δεν συναντάμε σε κανέναν άλλο μουσικό του 20ού αιώνα. (oedipus)


2 σχόλια:

  1. Ότι και να γραψω για τον Κύριο Ρόμπινς είναι λίγο, σε κολλάει στον τοίχο με τα λεγόμενα του, οι ιστορίες του απολαυστικές και τοσο πλούσιες σε μυνήματα, πόσο αησδιαστικά χτισμένος είναι ο κόσμος μας, και πόσο εύκολα μπορούμε να τον αλλάξουμε. άλλωστε ποτε δεν είναι αργά για ευτιχισμένα παιδικά χρόνια!

    όντως το BBC έχει κορυφαία ντοκυμαντερ, χαζευω αυτες τις ημέρες ένα για την Ινδία, απολαυστικότατο! παω να βρω το προαναφερόμενο για το βιολογικό ρολόι

    όσο για τον Miles davis τα λόγια περιττα, αν και δεν έχω ακούσει το Tutu, το doo bop το συγκαταλέγω στα 10 πιο αγαπημένα μου αλμπουμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα γελάσεις τώρα, αλλά εμένα ο Ρόμπινς -μαζί με άλλα 224 πράγματα που με παρακινεί να σκεφτώ- μου υπενθυμίζει ότι οι γυναίκες είναι πιο ενδιαφέρουσες από τους άντρες. Δεν μπορώ να αιτιολογήσω το γιατί, απλά το νιώθω πολύ έντονα όταν διαβάζω βιβλία του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή