Albums of the Week (25/52)

Lolek
Alone
Rock, Folk
Inner Ear
2009













Απλό, μελαγχολικό και βραδυβλεγές το ντεμπούτο του Lolek στην δισκογραφία, ένας δίσκος που δύσκολα τον ακους καλοκαιριάτικα, αλλά σίγουρα θα βρει την σωστή του διάσταση λίγο αργότερα. Αργόσυρτα κομμάτια, όμορφα, χωρίς υπερβολές, θα θυμίσει λίγο και από την τραγουδοποιία του Cohen, το Alone είναι το πρώτο βήμα ενός καλλιτέχνη που ήρθε για να μείνει. Του λείπει ίσως αυτό το χαρακτηριστικό στίγμα που θα το έκανε να ξεχωρίζει από μακριά, ωστόσο όλα δείχνουν πως θα μας απασχολήσει και στο μέλλον. Από τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους που έχουν βγει φέτος.

3,5/5

Αγαπημένα: Have you noticed?, Sand




Eminem
Relapse
Hip Hop
Aftermath
2009













Ο Eminem τερματίζει πρώτος στις συνολικές πωλήσεις δίσκων της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα (για την ιστορία, δεύτεροι είναι... οι Beatles, ναι, καλά διαβάσατε, ένα συγκρότημα των '60s). Παγκοσμίως του την έχουν στημένη ήδη από το Encore (και οι φανατικοί του αντίπαλοι από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε βέβαια), οπότε προσπαθεί να αποδείξει πως είναι ακόμα μέσα στο παιχνίδι. Το άλμπουμ είναι πραγματικά μέτριο, αλλά ας το παραδεχτούμε, περιμέναμε να είναι πολύ χειρότερο. Με το Crack a Boottle κρατιέται λίγο ακόμα στην πρώτη σειρά της επικαιρότητας, ενώ με το Beautiful θυμίζει λίγο πόσο καλά τραγούδια μπορεί να γράψει ο άνθρωπος που άλλαξε όσο κανείς άλλος την κατεύθυνση της popular music τα τελευταία χρόνια. Για περισσότερα, ανατρέξτε στην 3ετία 1999-2002.

2,5/5

Αγαπημένο: Beautiful




Iggy Pop
Preliminaires
θα 'θελε να 'ναι Jazz/Cabaret/Blues etc...
EMI
2009













...αλλά δεν είναι. Αλλά ακόμα κι αν ήταν καλός ο δίσκος, αδυνατώ να βρω τον οποιοδήποτε λόγο να ακούσει κάποιος τα τραγούδια των Jacques Brel, Édith Piaf, Serge Gainsbourg (κ.α.) από τον... Godfather of Punk. Άσχημο πράγμα τα γεράματα θα μου πεις. Και θα 'χεις και δίκιο.

2/5

όταν δεν εκνευρίζομαι, το King of the Dogs ακούγεται (έστω και για σύγκριση με το I Wanna be your Dog)




A-Ha
Foot of the Mountan
Electropop, Synth Pop
Universal
2009













Υποθέτω ότι θα αρέσει στους οπαδούς του, ωστόσο αυτό το ποπ/μελαγχολικό/καλοκαιρινό υβρίδιο με electro από τα '80s μου φάνηκε πραγματικά άνευρο και άστοχο. Δεν συντονίστηκα πραγματικά με κανένα από 10 τραγούδια του δίσκου όσο κι αν ήθελα να ακούσω κάτι τέτοιο αυτή την περίοδο. Φαίνεται έτσι πόσο δύσκολο είναι να ξαναφτιάξεις τραγούδια σαν το Summer Moved On, πραγματικά ποπ κομψοτεχνήματα. Ακούγεται ευχάριστα, περνά όμως και δεν αγγίζει τίποτα.

2,5/5

Αγαπημένο: Foot of the Mountain