4 Απριλίου 2009

Albums of the Week (14/52)

πολύ όμορφη μουσικά αυτή η εβδομάδα...
***
Ketil Bjornstad
The Light
Jazz, Modern Classical
ECM
2008













Μάλλον θα με πείτε συντηρητικό, αλλά με δίσκους σαν κι αυτόν σκέφτομαι πως "ναι, βγαίνει ακόμα μεγάλη, σπουδαία μουσική". Το Φως του Ketil Bjornstad έχει τον υπότιτλο “Songs of Love and Fear” και αποτελείται από τα 'Four Nordic Songs', μίνι κύκλος τραγουδιών του συνθέτη (έργο που δούλευε 30 χρόνια σε στίχους και μουσική), με τον ίδιο στο πιάνο και την mezzo-soprano Randi Stene στο τραγούδι, ενώ βιόλα παίζει ο Lars Anders Tomter. Ακολουθεί μία σειρά 11 τραγουδιών βασισμένα στο έργο του Άγγλου ποιητή και μυστικιστή John Donne (με μουσική του συνθέτη) με υπέρτιτλο 'The Light' (που δίνει και τον γενικό τίτλο στο cd). Δεν βρίσκω τα λόγια να περιγράψω αυτή την κυκλοφορία με τρόπο που να της αξίζει, οπότε θα σταματήσω, δίνοντάς σας μόνο το στίγμα του συνθέτη, πως ο σκοπός της δημιουργίας αυτού του έργου ήταν η απεικόνιση (ακουστική, έστω) της αγνότητας ('pure beauty'). Φαίνεται πως το κατάφερε.

5/5

Αγαπημένα: Όλα

ketilbjornstad.com
ECM
σ' ευχαριστώ Αργύρη Ζήλο



Fever Ray
S/T
Electronica, Synth Pop
Mute
2009













Η αγία τριάδα της ανεξάρτητης μουσικής του πρώτου μισού του 2009 φαίνεται πως ολοκληρώθηκε: Animal Collective (Merriweather Post Pavillion) - Grizzly Bear (Veckatimest) - Fever Ray (S/T). Άλλο περισσότερο ποπ, άλλο φολκ, ψυχεδέλεια και λίγη ηλεκτρόνικα, και τα τρία είναι δυνατά χαρμάνια ήχων που θα σημαδέψουν την τρέχουσα χρονιά. Το συγκεκριμένο άλμπουμ με μπέρδεψε αρκετά στην αρχή, αλλά όσο το ακούω, τόσο περισσότερο το εκτιμώ. Δύσκολα θα το έλεγε κανείς "αγαπημένο" του, είναι όμως ένα καλό δείγμα μουσικού πειραματισμού στα τέλη των 00s. Νοσταλγικό και αλλόκοτο. Δηλ. όπως θα έπρεπε να είναι.

4/5

Αγαπημένα: If I Had A Heart, When I Grow Up



Ryuichi Sakamoto
Out Of Noise
Soundtrack
Commons
2009











Στο ατονικό σύμπαν του Σακαμότο, η ambient αισθητική συναντά την μοντέρνα κλασική μουσική και φυσικά η ταμπέλα του 'Original Motion Soundtrack' δεν είναι ικανή να περιγράψει τίποτα απ' όσα γίνονται σε αυτό το δίσκο. Παραμορφωμένοι ήχοι, έντονος θόρυβος, πιάνο, βροχή, αποσπάσματα από την ταινία, εμμονές και μελωδίες σε 12 μουσικά κομμάτια, όχι ακριβώς "δεμένα" μεταξύ τους, πάντως παρατεταγμένα απεναντί σου, σκοπεύουν να σου αποσπάσουν την προσοχή. Και πράγματι, εκεί που έχεις ξαπλώσει στον καναπέ να ακούσεις έναν home listening δίσκο, γρήγορα σηκώνεσαι όρθιος και αναρωτιέσαι τι ακριβώς είναι αυτό που ακούς. Πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα, συστήνεται ανεπιφύλακτα σε αναζητητές νέων ηχοτοπίων. Ο Oksikemia θα το λατρέψει, είμαι σίγουρος.

4/5

Αγαπημένα: To Stanford, Tama (ενδεικτικά, ένα μελωδικό και ένα μη)



Isis
Wavering Radiant
Sludge Metal
Ipecac
2009













Δεν είμαι και ο καταλληλότερος να σχολιάζω metal δίσκους καθώς η θητεία μου στο άκουσμα του συγκεκριμένου είδους είναι σχετικά μικρή, ωστόσο θέλω να παρουσιάζω κάθε εβδομάδα ό,τι ακούω περισσότερο τις ημέρες που πέρασαν, οπότε εδώ είμαστε, στον πέμπτο δίσκο των Αμερικανών, που κινείται στα χνάρια του In the Absence of Truth, χωρίς ωστόσο να φτάνει τα επίπεδα των Oceanic και Panopticon. Παραθέτω ένα σχόλιο από το rym, το οποίο με καλύπτει στα περισσότερα σημεία του: "Isis knew they were in danger of losing a large chunk of their fanbase. They knew they needed to write something as cohesive as Panopticon and still manage to keep the mystique surrounding them alive and be considered ground breaking and innovative. So they decided to create this "wavering radiant" concept and managed to give the album cohesiveness by doing this. Perhaps no other band than Isis could make something like this work. Most of the heavier parts come across as forced and even border on annoying at times but overall the album manages to be refreshing and immersive and it keeps my attention throughout the entire album every time. Recommended to open minded listeners."

4/5

Αγαπημένο: Stone to wake a Serpent

2 σχόλια: