Albums of the Week (22/52)

Scott Matthew
There Is an Ocean That Divides and with My Longing I Can Charge It with a Voltage That's So Violent to Cross it Means Death
Indie Singer/Songwritter
Glitterhouse Records
2009











Τι να γράψεις για ένα δίσκο που ο τίτλος του είναι 26 γράμματα! Η Baroque Pop που γράφει και τραγουδά ο Scott Matthew είναι περίεργη και μελαγχολική, ενώ κάποιος μπορεί να βρει αναφορές σε πάμπολλους μουσικούς, από τον Κοστέλο και τον Κέιβ ως τον Μπάουι και τον Γουέιτς, χωρίς ωστόσο να ταυτίζεται με κάποιον. Νομίζω ότι έχουμε πολλά να περιμένουμε από αυτόν τον σύγχρονο τροβαδούρο (αρκεί να λειτουργήσει ένα πιο ανεπτυγμένο ένστικτο στη θεματολογία των τραγουδιών που μπαίνουν τελικά στο δίσκο).

3,5/5

Αγαπημένα: White Horse, For Dick




Noisettes
Wild Young Hearts
Retro Pop
Mercury
2009













Τι κι αν κάποιοι τους λογίζουν ακόμη ως indie? Το δήλωσαν ξεκάθαρα: “Indie is boring, dead and over"... σιγά-σιγά αυτή η λέξη θα γίνει το παγκόσμιο "έντεχνο" μου φαίνεται! Έχει πλάκα αυτή η εναλλαγή στις ταμπέλες. Πίσω στο περιεχόμενο, το Wild Young Hearts είναι από τους καλύτερους pop δίσκους που κυκλοφόρησαν τελευταία, με αισθητική περασμένων δεκαετιών μεν, αλλά γεμάτο με ζεστές ερμηνείες και εμπνευσμένες συνθέσεις, σχεδόν στο σύνολο των 11 κομματιών που περιέχει. Κάποιοι θα το θυμηθούν ακόμα και στα καλύτερα της χρονιάς. Βγάζει πολύ όμορφο feeling ο δίσκος, χορευτικός αλλά και μελαγχολικός μαζί.

3,5/5

Αγαπημένο: Never Forget You (oksikemia αυτό είναι ιδανικό για τις εκπομπές σου!!!)





An Orange End
Lego
Pop
Inner Ear
2009













Εξωστρεφές, νεανικό, καλοκαιρινό, όμορφο ντεμπούτο από τα παιδιά απ' την Τρίπολη (είναι η Πελοπόννησος η νέα μουσική Θεσσαλονίκη; μπορεί...), όμως ειλικρινά εξαρχής νόμιζα πως ακούω κάποια ακυκλοφόρητα των Raining Pleasure. Ακούγεται ίσως πολύ εύκολο από μεριά κριτικής, αλλά είναι αλήθεια (αποφεύγω όσο μπορώ τις αναφορές, αλλά καμιά φορά είναι απαραίτητες). Δεν είναι και τόσο κακό αυτό (εξάλλου οι RP είναι μια χαρά συγκρότημα), ωστόσο οι An Orange End οφείλουν νομίζω να δοκιμαστούν και σε διαφορετικά μονοπάτια, με περισσότερα ρίσκα αυτή τη φορά.

3/5

Αγαπημένο: La Song




Dream Theater
Greatest Hits (...and 21 other pretty cool songs)
Progressive Metal
Rhino
2008













Έχω την αίσθηση πως όταν είσαι τόσο μεγάλο και δημοφηλές συγκρότημα σαν τους DT, οφείλεις να είσαι πιο προσεκτικός όταν βγάζεις ένα greatest hits album. Για να μεταφέρω καλύτερα το κλίμα εδώ, διαβάστε δύο σχόλια από το κατεξοχήν metal κοινό του RYM: Stupid selection, horrible remixes, and one hell of a ugly title. / If you want Dream Theater's 2-CD Greatest Hits, just pick up a copy of Images and Words and one of Awake. Συμφωνώ απόλυτα και περιμένω να ακούσω το καινούργιο τους δίσκο, που σήμερα διάβασα κάπου σχετικά, δεν ξέρω αν κυκλοφόρησε ακόμη...

2,5/5

Αγαπημένο: μέσα σ' αυτό το συνοθύλεμα πρόσεξα το Endless Sacrifice